Девојче старо само три недели е спасено откако живо било погребано во плиток гроб во близина на еден рибник во Индија.
Жителите на Шајаханпур на северот од Индија слушнале во текот на вечерта крици од дете.
Во тој момент температурата паднала на три степени. Брзо го откопале и го донеле во болница каде состојбата и се стабилизирала.
Во студената земја поминал отприлика 3 часа. Дармендра Кумар по игра на случајот прв го слушнал крикот на бебето.
„Поминував близу рибникот вечерта околу седум кога го слушнав плачот на бебето. Нејзините крикови ме доведоа до местото каде беше закопано. Брзо ја откопав земјата и ја најдов жива“, вели Кумар.
Детето го одвел во блиската државна болница и ја известил полицијата.
„Тоа е толку сурово дело. Не ми се верува дека некој можел да остави бебе на вака студено време“, додава Кумар.
Полициската истрага открила дека таткото (30) и мајката (28) го погребале своето тукушто роденото дете заедно со двајца роднини и тоа го налог на локалниот шаман кој тврдел дека бебето е запоседнато со зли духови!? Полицијата соопшти дека покрај таткото, уапсена е татката и тетинот како и шаманот, а мајката се наоѓа во бегство.
„Бебето го погребала тетката откако родителите ја замолиле да го направи тоа. На овој чекор се одлучиле по сугестија на шаманот кој тврдел дека девојчето е опседнато и дека нејзиното присуство во куќата може на сите да им го уништи животот“, соопшти полицијата.
Дом на прастарата Цивилизација на Индиската Долина и област на историските трговски патишта и пространи империи, индискиот потконтинент бил идентификуван со своите комерцијални и културни богатства во поголемиот дел од својата долга историја. Четири од главните религии во светот: хиндуизмот, будизмот, џаинизам и сикизмот, потекнуваат од тука, додека зороастризмoт, јудаизмот, христијанството и исламот, пристигнуваат во првиот милениум пред нашата ера и го оформуваат регионот на разновидни култури. Постепено, припиена од страна на Британската источноиндиска компанија од почетокот на 18 век и колонизирана од страна на Велика Британија од средината на 19 век, Индија станува независна држава во 1947 година, по борбата за независност која била одбележана како ненасилен отпор предводен од Махатма Ганди.
Индија е федерална уставна република со парламентарна демократија што се состои од 28 држави и унија на седум територии. Составена од плуралистичко,повеќејазично и мултиетничко општество, Индија исто така е дом на разновиден жив свет во најразлични заштитени животни средини. Индиската економија е единаесетта по големина светска економија според номиналниот БДП и четврта по големина од паритетот на куповната моќ. Од воведувањето на пазарна економија и економските реформи во 1991 година, Индија станува една од брзорастечките економии во светот, сепак, земјата продолжува да се соочува со сиромаштијата, неписменоста, корупцијата и предизвиците поврзани со јавното здравство. Индија е класифицирана како една од ново индустријализираните земји и таа е едена од четирите БРИК нации. Таа е шеста во светот де факто држава со нуклеарно оружје и е трета по големина вооружена сила во светот, а нејзините воени трошоци се рангирани на десеттото место во светот. Индија е регионална сила во Јужна Азија.
Таа е една од основачите на Обединетите нации, на Движењето на неврзаните земји, на Светската трговска организација, на Јужноазискотоздружение за регионална соработка, на Самитот на Источна Азија, на Г-20 и на Г8 +5; членка на Комонвелтот на нациите; и држава набљудувач во Шангајската организација за соработка.
Името Индија е изведено од Индус, кој потекнува од староперсискиот збор Хинду, од санскрит Синдху, историски локална ознака за реката Инд. Старите Грци им се обраќаат на Индијците како Indoi (Ινδοί), народот од Инд. Уставот на Индија и заедничка примена во различни индиски јазици исто така, го признава Bharat (се изговара [b ʱ ɑ ː rət̪] (слушам)) како официјално име на еднаков статус. Името Bharat е изведено од името на легендарниот крал Бхарата во хинду писмо. Хиндустан ([hɪnd̪ʊstɑ ː n] (слушам)), кој првично бил персиски збор за “земја на Хиндусите”, се користел за северна Индија, а исто така повремено е користен како синоним за цела Индија.
Индија имала значајна улога во историјата на светот, бидејќи била место каде што се развивале четирите најголеми стари цивилизации кои биле центри на трговијата и големата владетелност. Во Индија се развивале три големи религии: будизам, ламаизам и хиндуизам, а и исламот оставил неизбришлива трага. Цртежите од каменото време сведочат за постоењето на Индијците. Остатоците од првите населби во Индија се стари 9000 години, а луѓето најчесто се населувале по долините на реките Инд и Ганг поради поволните услови за живот. Оваа земја имала неколку владетели кои биле од различни религии и на различен начин придонесувале за нејзиниот развиток. По долга борба за независност, под водство на Махатма Ганди и Џавахарлал Нехруа, Индија била прогласена за независна држава во 1947 година. Камените засолништа од каменовреме со слики на Bhimbetka камени засолништа во Мадја Прадеш се најраните познати траги на човечки живот во Индија. Првата позната постојана населба се појавува пред околу 8.500 години и постепено се развива во Цивилизација од долината на Инд, која датира од 3400 пред нашата ера во западниот дел на Индија. Тоа е проследено со Ведскиот период, кој ги поставил основите на хиндуизмот и други културни аспекти на раното индиското општество, а завршува во 500 п.н.е.. Од околу 550 години п.н.е., многу независни кралства и републики познати како Махајанападас биле основани низ целата земја.
Во 3 век п.н.е., најголем дел од Јужна Азија бил обединет во империјата Маурија од страна на Чандрагупта Маурија, која цутела во времето на Ашока Велики. Од 3 век од нашата ера, династијата Гупта владеела во период кој антички се нарекувал ” Златното доба на Индија” . Империја во јужниот дел ги вклучува оние на Чалукјас, на Чолас и империјата Виџајанагара. Науката, технологијата, инженерството, уметноста, логиката, јазикот, литературата, математиката, астрономија, религијата и филозофијата цветале под покровителство на овие кралеви.
По Исламската инвазија од Средна Азија меѓу 10 и 12 век, голем дел од северна Индија потпаднал под власт на султанатот Делхи и подоцна на империјата Мугхал. Под власта на Акбар Велики, Индија постигнува голем културен и економски напредок, како и религиозна хармонија. Императорите Мугхал значително ги прошириле своите империи и покриле големи делови од потконтинентот. Сепак, во североисточна Индија, доминантна сила било царство Ахом на Асам, дел од неколкуте кралства кои се спротивставиле на покорувањето на Мугхал. Првата голема закана за империјалната моќ на Мугхал потекнува од Хинду Раџпут, кралот Маха Рана Пратап од Мевар во 16 век. До почетокот на 1700-тите, царството на Сиките и царството Маратас се појавиле како сериозни непријатели на Мугхал. По смртта на Аурангзеб, империјата Мугхал во се наоѓала во период на постепен пад и до средината на 18 век, голем дел од територијата на Мугхал се нашол под контрола на империјата на Хинду Марата. Од 16 век, европските сили, како Португалија, Холандија, Франција и Велика Британија воспоставиле трговски врски, а подоцна ги искористиле внатрешните конфликти за воспоставувње на колонии во земјата. До 1856, поголемиот дел од Индија е под контрола на Британското источноиндиско друштво. Една година подоцна, се организира национално востание од побунетите воени единици и царства, познато како Првата војна за независност на Индија или бунтот Сепој, кој сериозно ја предизвикал контролата на Друштвото, но на крајот бил неуспешен. Како резултат на нестабилноста, Индија била ставена под директна власт на британската круна.