Александар Кристијан Голубовиќ е роден на 30 ноември 1969 година во Минхен, истата година е родена и неговата сестра Кристина, само единаесет месеци подоцна.
Како што тврди, тој бил зачнат истото утро кога неговиот татко Србољуб бил однесен на доживотен затвор.
Во едно интервју, Кристијан го кажа следново за својот татко:
-Каква е судбината што тргнувам од еден обид на татко ми да направи син и истата вечер тој е одведен на доживотен затвор. Целата оваа ситуација навестува текот на неверојатни настани од еден живот, мојот живот.
Всушност, мајка ми во 1969 година беше бремена со сестра ми, која ја роди на Водици, на 19 јануари, а веднаш по породувањето, татко ми, кој во тоа време се бараше за вооружен грабеж со смртен исход, беше веројатно залудно лут што нема син, новопечената мајка ја оплодил, а истото утро бил уапсен и однесен на доживотен затвор.
Но, освен склоноста кон криминал, таткото и синот имаат уште нешто заедничко.
– Кога отиде во затвор, почна да црта, па некаде во 70-тите години победи со својата работа на изложбата на УНЕСКО, овде во Белград во Сава Центар. Талентот за цртање ми помина од него и многу сакам да цртам и некои стручњаци рекоа дека изгледа многу убаво и дека имам талент, вели Кристијан.
Да потсетиме дека младиот Кристијан тргна по стапките на својот татко. Уште како малолетник казната ја издржувал во воспитно-поправен дом.
На шеснаесет години првпат бил „заглавен“ во Централниот затвор, а веќе на дваесет години бил претепан со пепелник во кафаната „Болеч“, пренесува „Еспресо“.
Во раните утрински часови во неделата, 25 февруари 1990 година, Голубовиќ беше еден од сторителите на злогласниот чин на насилство во белградскиот хотел „Мажестик“. Заедно со неговиот најдобар тогашен пријател Драган „Гаги“ Николиќ, тешко вооружен Голубовиќ упаднал во диско барот на хотелот барајќи ривалски гангстер. Бидејќи не го нашле, 24-годишниот Николиќ и 20-годишниот Голубовиќ пукале и го опустошиле местото, при што го уништиле пред да побегнат од местото на настанот. Со оглед на тоа што диско барот во хотелот беше омилено мафијашско дружење, инцидентот им донесе озлогласеност кај властите, имајќи предвид дека многу истакнати и моќни мафијаши беа присутни за да бидат сведоци на пукање на шишиња и мебел.
За да го избегне гонењето во Србија, Голубовиќ се вратил во Германија, но набрзо се нашол на отслужување на тригодишна затворска казна во Дизелдорф поради обвинение за вооружен грабеж од неколку години претходно. Поради тоа што бил малолетник кога бил извршен грабежот, казната ја отслужил во малолетнички затвор. Во 1993 година, германските власти го екстрадираа Голубовиќ назад во Србија, каде што беше баран за различни кривични дела од периодот 1988-1990 година.
Тој е добро познат по тоа што раскажува високи приказни за луѓе кои повеќе не се тука за да се бранат. Тој е долгогодишен пријател со Милорад Улемек и преку него одржува односи со Аркан. Вистина е приказната што Голобовиќ ја тврди, дека Улемек го испратил во Ердут во штабот на Српската доброволна гарда (Арканови Тигрови), каде што бил замолен да се бори за нив, но одбил. Потоа отиде дотаму што рече дека Ражнатовиќ побарал од Голубовиќ да го убие српскиот политичар Воислав Шешељ, но тој одбил.
Голубовиќ се омажи за Данијела Ѓукиќ и со неа го доби синот Лазар додека беше во Белград.
На 23 јули 1994 година, Голубовиќ имал расправија со Милорад Мајкиќ, сопственик на казиното Александар во Чумиќево сокаче.[9] Мајкиќ тврдеше дека Голубовиќ се обидел да изнуди од него 10.000 германски марки.
Голубовиќ замина од Србија во Грција за да избегне затвор. Таму станал работник на поранешна југословенска група која работела во Атина.[5]
Голубовиќ беше прикажан во документарниот филм од 1996 година за подземјето на Србија, наречен Vidimo se u čitulji, снимен помеѓу 1994 и 1996 година. Тој е еден од неколкуте поединци, од десетици прикажани во филмот, сè уште живи денес.
Во 2002 година, тој избега од затворот Коридалос, каде што беше осуден на 14 и пол години за кражба на два автомобили БМВ и вооружен грабеж. За време на неговиот затвор, тој одржуваше врска со ќерката на Аркан, Анѓела Ражнатовиќ. Голубовиќ рекол дека сака да се ожени со неа, но врската била кратка.
Голубовиќ беше уапсен во Грција на 25 декември 2002 година, по српска потерница поради кривичното цитирање кое произлегува од инцидентот со Милорад Мајкиќ во јули 1994 година. Во цитатот се тврди дека Голубовиќ му удрил шлаканица на Мајкиќ додека се обидувал да изнуди од него 10.000 германски марки. По три и пол месеци престој во притвор, тој беше екстрадиран во Србија на 16 април 2003 година. На првиот судски состанок во мај 2003 година, Голубовиќ негираше дека го изнудувал Мајкиќ, но призна дека му удрил шамар.
Тој беше уапсен во операцијата Сабља, сузбивање на организираниот криминал во Србија по атентатот на премиерот Зоран Ѓинѓиќ, бидејќи бил водач на криминална група која изнудувала 15.000 евра од бизнисмен од Сремска Митровица; казната првично беше 6 години, но случајот заврши со 1 и пол година.
Ноќта на 17 март 2004 година, Голубовиќ и познатата српска турбо-фолк пејачка Цеца Ражнатовиќ (вдовица на убиениот Аркан) се собраа демонстранти пред зградата на владата во Белград за да се соберат против ситуацијата во Косово каде што повеќе од 36 Српски православни цркви бил запален истиот ден во избувнувањето на насилството на муслиманските Албанци врз српските домородци во покраината.
На 12 декември 2005 година, Голубовиќ беше осуден на шест години затвор од Специјалниот суд во Белград под обвинение за нелегално оружје и рекетирање од 3.000 евра и кражба на златен накит од Арсиќ, брачна двојка од Аранѓеловац. Случајот беше обжален и казната му беше намалена на четири и пол години, кои ги отслужи во затворот Забела во Пожаревац.
На 9 јануари 2009 година бил ослободен од затворот Забела каде што поминал четири и пол години. Тој направи рап песна заедно со Елитни одреди наречена Џек и Чивас (Џек Даниелс и Чивас Регал). Нему му беше забранет влезот во Хрватска во 2009 година, кога требаше да се бори на MMA настанот Millenium Fighting Challenge што се одржа во Сплит, градоначалникот Жељко Керум го одби неговиот влез и полицијата беше подготвена да го спречи Голубовиќ. „Тој има историја на криминал и сомнителни односи со криминалниот свет и не е добредојден во Сплит или Хрватска, ниту да биде спортски пример“.
На 16 јануари 2010 година, Голубовиќ, неговата мајка и уште пет членови на неговата криминална група беа уапсени во Белград под обвинение за трговија со наркотици во Нови Пазар и Белград, почнувајќи од август 2009 година. Тој и неговите двајца придружници беа пресретнати на размена на дрога од 25 грами хероин кога излегле од црквата Свети Марко.
Претходната недела бил запрен од полиција која во неговото Ауди ТТ пронашла 180 грама марихуана. Неговиот пријател во автомобилот тврдел дека марихуаната е негова, а Голубовиќ бил задржан 4 часа пред да биде ослободен. Полицијата потоа го пребарала неговиот дом во Вишњица и нашла пиштол и муниција без сериски број, а во куќата на неговата мајка била пронајдена берета. Тој е осуден за трговија со наркотици, нелегално оружје и поседување експлозиви.
Тој, наводно, се обидел да се самоубие со бесење во својата ќелија деновите по апсењето. Мотивот на обидот за самоубиство бил што се чувствувал уништен што го предизвикал апсењето на неговата мајка која немала никаква врска со ова. Таа е цитирана како рече дека требаше да те абортирам! Тој ја делеше ќелијата со бандата Елез, водачот Дарко Елез и платеникот од Земунскиот клан Никола Бајиќ. Неговата сопруга беше накратко задржана во март поради пронаоѓање на нагазна мина во нејзиниот автомобил.