Ако планирате да раѓате имајте на ум: Интелигентни деца се раѓаат во овие години
Лондонското училиште за економија се занимаваше со прашањето кога е најдобро да станете мајка.
Тоа истражување нуди своја верзија на „најдобар период“ и се поврзува со интелектуалните способности на децата.
Во истражувањето е опфатен развојот на 18.000 деца, и со анализата е утврдено дека златните години за мајчинство се триесеттите.
Зежите кои во четвртата деценија стануваат мајки раѓаат интелектуални деца, што јасно се покажа со тестовите за когнитивни способности. Студијата докажа дека оваа врска важи за мајките кои во триесеттите првпат раѓаат деца.
Поради што е тоа така?
– Тие се образовани, имаат поголеми примања, поголеми се шанските тогаш мајките да бидат во стабилна врска со партнерот за разлика од помладите, имаат поздрав начин на живот, се грижат за своето здравје на време и ја планираат својата бременост – објаснува познатата докторка Алис Гојсис за „Тајмс“.
На овој начин, со својата изјава докторката ја поврзува психичката стабилност на мајката со нејзиното новородено дете.
Повеќе информации за детето
Биолошки, дете (множина: деца) — човечко суштество помеѓу фазите на раѓање и пубертет. Правната дефиниција на дете генерално се однесува на малолетно лице.
Дете исто така може да се користи за опис на односот со родителот или, метафорички, авторитарна фигура, или за означување на членство во клан, племе или религијата; тоа исто така може да се однесува на некој силно погоден од одредено време, место или околност, како во термините “дете на природата” или “дете на шеесеттите години”.
Постојат многу социјални проблеми кои влијаат врз децата, како што се образованието, малтретирањето, сиромаштијата, дисфункционалниите семејства, детскиот труд, гладот и бездомништвото. Децата можат да бидат одгледани од родителите, старателите или делумно во дневен центар.
Законски, терминот “дете” може да се однесува на секој под старосната граница. Конвенцијата за правата на детето на ОН го дефинира детето како “човечко суштество под возраста од 18 години, освен ако според законот кој се применува за детето не е одредено поинаку”. Ова е ратификувано од страна на 192 од 194 земји-членки. Терминот “дете” исто така може да се однесува на некој под друга законски дефинирана старосна граница неповрзана со возраста на полнолетство. Во Сингапур, на пример, “дете” е правно дефинирано како некој под 14 години според “Акт за децата и младите личности” додека возраста на мнозинство е 21. Според Законот за имиграција на САД, зборот дете се однесува на секој под 21 година.
Биолошки, дете е секој помеѓу раѓањето и пубертетот. Во многу култури, детето се смета за возрасна личност по доживувањето на обред за премин, кој обично но не и секогаш соодветствува со времето на пубертетот.
Децата обично имаат помалку права од возрасните и се класифицирани како неспособни за донесување на сериозни одлуки и законски секогаш мораат да биде под заштита на одговорна возрасна личност, родител или не. Признавањето на детството како состојба различна од возрасноста почна да се појавува во 16 и 17 век. Општеството почна да се однесува кон децата не како минијатурни возрасни личности, туку како личност на пониско ниво на зрелост со потреба од возрасна заштита, љубов и грижа. Оваа промена се забележува во уметничките дела: Во средниот век, децата биле прикажани во уметноста како минијатурни возрасни личности без детски карактеристики. Во 16 век, сликите на децата почнаа да се стекнуваат со посебен детски изглед. Од доцниот 17 век па наваму, децата биле прикажани како си играат со играчки, а литературата за деца исто така почна да се развива во овој период.
Секое дете поминува низ повеќе фази на социјален развој. Едно доенче или многу мало дете може да си игра само среќно. Потоа, детето може да си игра со друго дете, постепено учејќи да споделува. Групата расте сè повеќе, на три или четири деца. Пред да влезе во градинка, детето обично може да се приклучи и да ужива во групните искуства.
Како што децата растат, тие изучуваат како да прават некои нешта по хронолошки редослед. Тие учат како да ги приоризираат нивните цели и активности. Нивното однесување се менува како што тие учат нови перспективи од другите луѓе. Тие учат како да претставуваат некои работи симболично и се учат на нови однесувања.
На децата со ADHD и попречености при учењето им е потребна дополнителна помош за да развијат социјални вештини. Импулсивните карактеристики на детето со ADHD можат да доведат до лоши односи со врсниците. Здравствените проблеми што влијаат врз децата понекогаш зависат и од полот; на пример, момчиња имаат поголема веројатност да бидат дијагностицирани со аутизам од девојчињата.
Возраста на која децата се сметаат за одговорни за нивните социјални дејства (на пример бракот, гласањето итн.) исто така се има променето со текот на времето и тоа е рефлектирано во начинот на кој тие се третираат според законот. Во римското време, децата се сметале за неодговорни за кривични дела, позиција подоцна усвоена од страна на Црквата. Во 19 век, се сметало дека децата помлади од 7 години не се способни за криминал. Децата на возраст од 7 нагоре се сметале за одговорни за своите постапки. Затоа, тие би можеле да се соочуваат со кривични пријави, да отидат во затвор и биле казнувале како возрасни со бичевање, брендирање или бесење. Денес, во многу земји како Канада и САД, децата на 12 години се сметаат за одговорни за своите постапки. Тие можат да бидат испратени во посебни воспитно-поправни институции.
Истражувањата откриле дека најмалку 25 земји ширум светот немаат специфирана возраст за задолжително образование. Минималната возраст за вработување и склучување на брак исто така се разликуваат низ светот. Во најмалку 125 земји, децата на возраст од 7 до 15 можат да одговараат пред суд и ризикуваат казна затвор за кривични дела. Старосната граница за доброволна/задолжителна воена служба исто така е спорна на меѓународно ниво. Во некои земји, децата се законски обврзани да одат на училиште до 14 или 15 години, но можат да работат пред таа возраст. Правото на образование на децата е загрозено од раниот бракот, детскиот труд и затворот.
За време на почетокот на 17 век во Англија, животниот век беше само околу 35 години, во голема мера бидејќи две третини од сите деца починале пред возраст од 4 години. Во текот на индустриската револуција, животниот век на децата драматично се зголеми.
Според здравствените експерти, стапката на морталитет кај децата паднала остро од 1990-тите години. Околу 12.6 милиони деца под 5-годишна возраст загинале годишно во светот во 1990 година, а 6.6 милиони во 2012 година. Стапката на морталитет кај доенчињата бележи пад од 90 смртни случаи за секои 1,000 раѓања во 1990 година, на 48 во 2012 година. Највисок просек на стапката на морталитет кај доенчињата има во супсахарска Африка, со 98 смртни случаи за секои 1,000 живородени деца – двојно над светскиот просек од 48.