Month: February 2023

(ФОТО) Голема ТРАГЕДИЈА пред неколку моменти во Скопје – почина лице под Железничката станица, полицијата на терен








Фотографијата е на порталот „Локално.мк“.




Нов ужас во Македонија, поточно во главниот град на државата Скопје. Рано, во попладневните часови глетка која е крајно ужасна.




Мртво тело лежи на самиот тротоар.




Лице починало точно под Железничката станица во Скопје.




Тоа е пронајдено на местото каде застануваат автобуси кои се обраќаат кон Центарот на градот.




Полицијата е на терен, а се уште нема информации за тоа што точно се случило.

Македонски Гробари – што ќе кажете на ОВА: Вашите браќа од Србија велат – Гоце е Бугарин, Комити пак биле Срби




Македонските навивачи се претставуваат како „Гробари Македонија“, а нивните колеги од Србија пеат против Македонија односно велат дека таа е „Јужна Србија“, додека Гоце Делчев е Бугарин.




Голем скандал на спортски натпревар. Се меша и политика.




На натпреварот помеѓу Партизан и Еурофарм Пелистер, поддржувачите на тимот од Белград скандираа: „Јужна Србија, никогаш Македонија“, при што тогаш реагираше и делгатот, кога беа опоменати.




Нов скандал денес, на средба од СЕХА лигата кога домашните навивачи извадија грчко знаме за да провоцираат, а потоа и транспарент кој е крајно навредлив:




„Гоце Делчев е Бугарин, а Комити – српско име!“

И додека сето ова се случува пред очи на сите Македонци, многумина од нив навиваат за Партизан во Скопје против МЗТ Скопје, нешто што беше случај и на последниот натпревар од АБА лигата.

Гробари со парола: Гоце Делчев е Бугарин, а Комити – српско име! (ФОТО)








Огромен број Македонци се навивачи и поддржувачи на Партизан, а нивните навивачи пак со секакви пароли за Македонија и Македонците.




Откако го дочекаа Вардар во Белград со грчко знаме, навивачите на Партизан, Гробари уште повеќе ја испровоцираа цела Македонија, со паролата што ја истакнаа на вечерашниот меч, патем скандирајќи навредливо – Стара Србија, никад Македонија.




Гробари истакнаа парола со жестока навреда кон цела Македонија, посочувајќи дека зборот Комити е српско име, а Гоце Делчев Бугарин…




„Група со српско име, бугарски војник слави, мора да е тешко со таа криза на идентитет во главата“, стоеше на паролата на Гробари.

ВОНРЕДНО: Силен земјотрес во Албанија – ова се деталите








Најнова вест – само што објавија сите медиуми во соседна Албанија.




За сега нема информации за жртви или причинета штета.




Силен земјотрес од 4.1 степени во 18:43 ја потресе Албанија.




Епицентарот бил на 25 километри од Елбасан. Извештаите говорат дека потресот се почуствувал се до Тирана.




Да потсетиме, претходно денес имаше земјотрес и во Црна Гора во близина на Бар.

ДРЖАВНИЧКИ ПОТЕГ: Укинат државен празник – парите што ќе се заштедат ќе одат во Министерството за одбрана








Данскиот парламент денеска усвои закон за укинување на државниот празник за да помогне во финансирањето на зголемените трошоци за одбраната.




Новата влада вели дека ова ќе ги зголеми даночните приходи кои би го финансирале зголемениот воен буџет во услови на војна во Украина.




Синдикатите протестираа против укинувањето на Големиот молитвен ден, христијански празник кој се паѓа четвртиот петок по Велигден и датира од 1686 година.




Владата настојува да го зголеми буџетот за одбрана поради зголемената геополитичка неизвесност по саботажата на двата гасовода кои транспортираа гас од Русија до Германија преку данските води.




Данска ќе настојува да ја исполни целта на НАТО за трошење два отсто од БДП за одбрана до 2030 година, три години пред предвиденото.




Владата вели дека поголемиот дел од дополнителните 639 милиони долари потребни за исполнување на целта ќе бидат покриени со повисоки даночни приходи што се очекуваат од крајот на празникот.

Синдикатите, пратениците од опозицијата и економистите се сомневаа во ефективноста на предлогот, но мнозинската влада го прифати законот со 95 гласа во Парламентот од 179 места.

ТЕКСТОТ ПРОДОЛЖУВА ПОСЛЕ РЕКЛАМАТА:

На 27.02.2023 во 12.45 часот во ОВР Прилеп било пријавено дека на ул.„Карпалак“ во Прилеп се случила сообраќајна нес реќа помеѓу патничко возило




„фиат стило“ со битолски регистарски ознаки, управувано од Н.В.(51) од Крушево и товарно возило „фиат дукато“

со прилепски регистарски ознаки, управувано од П.Ж.(54) од Прилеп.




-Во неср еќата, Н.В.(51) се здобила со тешки телесни повреди, а сопатничките С.Т.(24) и 16-годишна малолетничка,

двете од Крушево, се здобиле со телесни по вреди, констатирани во Градска бол ница Прилеп.




Увид извршила увидна екипа на ОВР Прилеп.








Прилеп — град во Македонија, сместен во северниот дел на Пелагониската Котлина, во југозападниот дел на Република Македонија. До него се стигнува преку магистралниот пат А 3. Има 63.308 жители (2021 г.) и се наоѓа на 128 километри југозападно од главниот град Скопје.

Прилеп е познат како „градот под Марковите Кули“ поради неговата близина до кулите што ги изградил легендарниот херој Крали Марко (во Прилеп нарекуван Крале Марко).

Градот е одликуван со орден на народен херој на Југославија на 7 мај 1975 и е еден од осумте одликувани града во СФР Југославија со овој орден. Покрај тоа носители на овој орден се уште 14 лица кои потекнуваат од Прилеп и Прилепско.

Прилеп е седиште на истоимената Општина Прилеп.

Постојат повеќе претпоставки за потеклото на името на градот Прилеп. Според едно предание на Марко Цепенков, луѓето кои почнале да се доселуваат, своите куќи ги граделе прилепени до калето на Марко, па поради прилепените куќи и градот го добил името Прилеп. Во истото предание се споменува дека градот бил прилебно место (место каде што се произведувал леб).[1]

Според некои истражувачи името има старословенско потекло со значење блатно, мочурливо место, место покрај блато.[2] Според Блаже Конески името Прилеп е образувано од личните имиња Прилепа и Прилепка, кои се зачувани во руската антропонимија.

Градот Прилеп и воопшто населби на подрачјето на поширокиот прилепски регион, датираат уште од антиката, како што е археолошкото наоѓалиште Стибера, кај селото Чепигово. Во близина на градот, на Марковите Кули се откриени траги од предисториска населба.

Во раната антика тука израснала населбата Керамија (Ceramie), обновена во доцната антика, која до крајот на антиката останала селска населба и не прераснала во град и епископија.[3]

Средновековна историја
Денешната местоположба на градот Прилеп потекнува од раниот среден век, кога Прилеп бил многу важен трговски и воено-стратегиски град. Токму во градот Прилеп, по катастрофалниот пораз на самoиловата војска во Беласичката битка, 1014 година, кога ги видел своите ослепени војници, царот Самоил починал од срцев удар.[4] По смртта на Самоил градот потпаднал под византиска власт. Во 1041 година византискиот цар Михаил IV Пафлагонецот го задушил востанието на Петар Делјан, а локалниот војвода Мануил Ивац се обидел да ја запре византиската војска кај прилепскиот Плетвар со дрвена палисада, но без успех. Добромир Хрс и неговиот дедо, Мануил Камица, го зазеле Прилеп, но во 1202 Алексиј III повторно ја освоил тврдината.[5] Градот останал под власта Византија до 1204 г., кога Цариград бил освоен од страна на крстоносците. Низ XIII век Прилеп преминува постојано во рацете на новите господари — двапати на деспотите од Епир, двапати на Бугарија, еднаш на царот од Никеја.

Во 1334 година Прилеп заедно со цела Македонија стануваат дел од Српското Кралство, на чело со Стефан Душан. Значајни извори во тој поглед претставуваат трите Душанови повелби – грамоти дадени на манастирот Трескавец. Од нив се дознава дека Прилеп во тоа време бил големо и важно градско средиште и дека цар Душан тука имал свој дворец.

Во 1371 година Прилеп станал престолнина на средновековниот македонски феудален владетел, Волкашин, кој го создал Прилепското Кралство, со седиште во Прилеп. По неговата смрт во Маричката битка (1371), го наследил неговиот син, Крале Марко, (во народните преданија и приказни, познат по своите натприродни сили и моќи), кој и по доаѓањето на Турците сè до неговата смрт во 1395 година владеел со Прилеп и поширокиот регион на западна и југозападна Македонија.

Градот Прилеп се наоѓа во североисточниот дел на најголемата македонска котлина, Пелагонија, односно во Прилепското Поле, како најголема населба и негов центар. Опкружен е со планините Бабуна и Дрен Планина. Од градовите со кои одржува најдобра сообраќајна комуникација, оддалечен е 33 км од Крушево, 43 км од Битола, 37 км од Македонски Брод, 38 км од Демир Хисар, 64 км од Кичево, 48 км од Кавадарци, 79 км од Велес и 128 км од Скопје.

X0P0P ПРЕД ОСНОВНО УЧИЛИШТЕ:








ИМА И П0ВРЕДЕНИ ВИСТИНСКА ДPAMA




Во престрелка пред основно училиште во Брамше, во Долна Саксонија,




Германија, утрово две лица се тешко повр едени, пренесува Билд.

Очевидци повикале полиција, која успеала да го уап си пykaчот.








Германија, службено Сојузна Република Германија (германски: Bundesrepublik Deutschland)[5] — сојузна парламентарна република во Европа. Државата се состои од 16 покраини, додека главен и најголем град е Берлин. Германија покрива површина од 357.021 км2 и главно има умерена сезонска клима. Со 81,8 милиони жители, таа е најнаселена земја членка и најголема економија во Европската Унија. Таа е една од најголемите политички сили на европскиот континент и технолошки предводник во многу полиња.

Регионот именуван Германија, населен од страна на Германите, бил документиран пред 100. година од нашата ера. Во текот на Големата преселба, германските племиња се прошириле на југ и основале наследнички кралства низ поголемиот дел на Европа. Почнувајќи од X век, германските територии го формирале централниот дел на Светото Римско Царство.[6] Во текот на XVI век, северните германски области станале центар на протестантската реформација, додека јужните и западните области останале доминантно римокатолички, со две спротивни фракции во Триесетгодишната војна, обележувајќи ја католичко-протестантската поделба, која оттогаш го карактеризира германското општество.[7] Окупирана за време на Наполеоновите војни, се случил подемот на пангерманизмот внатре во Германскиот Сојуз, поради што дошло до обединување на повеќето германски држави во Германското Царство во 1871, кое било предводено од Прусија. По Ноемвриската револуција од 1918-1919 г., а потоа и военото предавање во Првата светска војна, царството било заменето од Вајмарската Република во 1918 и поделено со Версајскиот договор. Сред Големата криза, Третиот Рајх бил прогласен во 1933. Подоцнежниот период бил обележан од фашизмот и Втората светска војна. По 1945, Германија била поделена од страна на сојузниците во четири окупациски зони, кои се развиле во две држави, Источна и Западна Германија. Во 1990, Германија била повторно обединета.

Германија била еден од основачите на Европската заедница во 1957, која станала Европска Унија во 1993. Таа е дел од Шенгенската зона и од 1999 членка на еврозоната. Германија е членка на Обединетите нации, НАТО, Г8, Г20, ОЕЦД и Советот на Европа и моментално е непостојана земја членка во Советот за безбедност на ОН со мандат за 2011-2012.

Таа е четврта најголема економија во светот по номинален БДП и петта најголема по паритетот на куповна моќ. Воедно, таа е втор најголем извозник и трет најголем увозник на добра. Има развиено многу висок стандард на живот и сеопфатен систем на социјална заштита. Германија е дом на многу влијателни научници и пронаоѓачи и позната е по нејзината културна и политичка историја.

Англискиот збор Germany потекнува од латинското Магна Германија, кој стапил во употреба откако Гај Јулиј Цезар го прифатил овој назив за луѓето источно од Рајна.[8] Во другите јазици има различни имиња.

Германскиот збор Deutschland (првично diutisciu land, „германска земја“) потекнува од deutsch, наследено од старогорногерманското diutisc „популарен“ (односно, кои припаѓаат на diot или diota „луѓе“; првично користено за разликување на јазикот на обичните луѓе од латинскиот и римските наследници).

По пропаѓањето на Западното Римско Царство, Франките создале своја империја под раководство на Меровинзите, потчинувајќи ги другите германски племиња. Швабија во рамките на Царството на Франките станала грофовство во 496 година по Битката кај Болбијак. Кралот Кловис I веќе го имал зеземено поголемиот дел од територијата на денешна Германија и покренал нови походи кон Саксонија, додека југоисточниот дел од денешна Германија останал под власта на Остроготите. Во 531 година, Саксонците и Франките го зазеле кралството Тирингија. Саксонското население се населило во областа Унштрут. Во времето на разделувањето на Франкиската Империја, нивните германски територии биле дел од Австрија. Во 718 година, Карл Мартел започнал воени дејствија против Саксонија, поради фактот што таа му ја откажала својата помош за Неустрија. Во 751 година, Пипин III ја примил титулата крал, а самата титула му била дадена од страна на црквата.

Син на Пипин III e Карло Велики (768-814), најпознатиот и најмоќниот крал на Франките. Во текот на своето владеење, тој водел војни со Саксонците (772-804), Лангобардите (774), Словените (789-812), Баварците (788) и Аварите (791-802). Пред неговата смрт, Франкиската држава се простирала од Атланскиот Океан и Ламанш до Рим, Елба и Панонија. Островот Бретан останал под власта на Галите. На југ, неговата држава се простирала до Шпанија и на исток до Картинија, Австрија, Данска и Чешка.[12] Државата била разделена на 230 мали административни единични грофовства. Со грофовствата управувале грофови, кои имале правни и административни функции. Еден од најголемите успеси на Карло Велики е крунисувањето за царот од страна на папата Лав III на 25 декември 800 година.[12] Византија, која се наоѓала од другата страна на Европа ја признала оваа титула на Карло Велики.

Во 1033 година, Светото Римско Царство го уништило кралството Бургунди ставајќи го под нејзина контрола во времето на Конрад II. За време на управувањето на неговиот син, Хенри III, Светото Римско Царство ја поддржила клунијачката реформа на црквата, забраната на Симонијата и безбрачноста на свештениците. Во ова време, империјата била под власта на папата во позадина.

Следувал конфликтот помеѓу Анри IV и папата Григориј VII. Папата сакал да си ја врати својата раководна улога во Западна Европа и германскиот цар да му стане вазал. Хенри IV попаднал во тешка положба и бил принуден да отиде кај Григориј VII, за да бара помилување. Царот отишол во седиштето на папата во Каноса. Бил принуден неколку денови да го чека папата гладен и необлечен. По неколку денови папата го примил и му простил. Со оваа победа над царот, папата во Западна Европа уште повеќе добил можност за наложување на христијанството како и подоцната поддршка за Крстоносните војни. Во 1222 година се дошло до привремено помирување помеѓу Хенри V и папата.

Во периодот од 1212 година до 1250 година, Фридрих II создал модерна, професионално административна држава во Сицилија. Преку тоа тој ги подновил своите планови за завлдување на Италија, кое довело до создавање на нов конфликт со папството. Борбата со папата целосно ја исцрпила државата. По неговата смрт паднала и неговата династија Хоенштауфен. Следувал период на безвластие односно период во кој немало цар. Врз основа на Златната була од Римини, големиот водач на тевтонските витези Херман фон Салца и војводата Конрад I од Масовије заедно ги нападнале старите Пруси во 1226 година, за да ги покрстат во крстоносниот поход на Прусите. Тогаш витезите биле обвинети за малверзации во полската управа и образување на независната Монашка Држава на тевтонски витези. Редот ја губи својата цел кога соседната Литванија го прифаќа христијанството. Сместен во Прусија, Редот почнува походи кон своите христијански соседи, царството Полска, Големото Војводство Литванија и Република Новгород, откако целосно го асимилира Ливонискиот ред. Благодарение на своите достигнувања, редот постигнува голема градска економија, вработува голем број на европски трговци и станува морска сила на Балтичкото Море.

Во периодот од 1346 до 1378 година, Карл IV од Луксембург, крал на Чешка (Бохемија), преземал големи мерки за да ја издигне повторно царската власт. Во средината на XVI век, црната смрт ја опустошила Европа, заедно со територијата на Германија.[13] Следувало прогонувањето на Евреите на економска и религиозна основа. Многу од нив успеале да побегнат во Полска. Во времето на златниот век, во 1356 година било земено решение дека царот ќе се избира од страна на кралот на Чешка, на Рејн, грофот на Саксонија и маркгрофот на Бранденбург, како и од страна на три духовни свештеници односно бискупите на Мајнц, Трир и Келн.[14]

Од 1640 година, Бранденбург започнал да ја зголемува својата моќ под раководство на Фридрих Вилхелм. Вестфалскиот мировен договор кој бил потпишан во 1648 година дал уште поголема можност за завладување со Источна Померанија.[15] Била образувана апсолутна форма на управување. Во 1701 година, Фридрих Ванденбургски бил прогласен за крал на Прусија. Од 1713 година до 1740 година, кралот Фридрих Вилхелм I Прусија ја образувал како високо централизирана територијална држава. Во тоа време Луј XIV, крал на Франција, успеал да завладее со делови од Елзас и Лотарингија. Во 1683 година Турците Османлии за првпат доживеале пораз пред портите на Виена од страна на полската армија водена од страна на Јан III заедно со австриските војски под раководство на Карло IV. Унгарија била покорена, а Австрија станала голема светска сила.

Германскиот кошаркар Мубарак Салами, загинал во сообраќајна несреќа, објавија од тимот на Баерн Минхен.








Салами беше играч во тимот на Драгонс рондорф, а последниот меч го одигра на 18 февруари, кога одигра одлично и постигна 25 поени.




Кошаркарот настрадал на патот меѓу Берхоф и Швармштат, а според полицискиот извештај, неговиот автомобил Хјундаи кој возел кон Хамбург, се судрил со натоварено комбе, а потоа автомобилот бил отфрлен на спротивната страна, каде се судрил и со друг автомобил, пренесе СпортМанија.




Двата автомобили веднаш ги зафатил пожар и изгореле, па едноставно било невозможно да се помгне на Салами.

Gemeinsam mit Basketball-Deutschland trauern wir um Mubarak Salami. Der zweifache Topscorer der ProB, der für den ETV Hamburg, die @dragons_de und die Baskets Wolmirstedt spielte, starb bei einem Autounfall. Unser herzliches Beileid an seine Familie und Freunde. Ruhe in Frieden! pic.twitter.com/3FNSpxVMuO

— FC Bayern Basketball (@FCBBasketball) February 26, 2023

Кошарка — екипен спорт во кој пет играчи од два различни екипи се обидуваат да постигнат што повеќе поени преку давање кош, односно преку уфрлување на топката низ хоризонтално поставен обрач на височина од 305 сантиметри. Од едната страна на теренот до другата, топката се пренесува преку тапкање и подавање на останатите членови на екипата.

Во 1891, Канаѓанецот Џејмс Најсмит ја измислил играта кошарка, со 7 правила од кои 6 сè уште се користат. Најсмит бил важен пропонент за развитокот на женскатa кошарка и за раширувањето на играта низ Северна Америка. Двете најсилни кошаркарски лиги во светот се европската Евролига и северноамериканската Национална кошаркарска асоцијација. Кошарката е распространета на сите континенти и е најбрзорастечкиот спорт во светот. Во Македонија, најсилната кошаркарска лига е Македонската Прва Лига.

До поени во кошарката се доаѓа со фрлање на топката во обрачот на кошот. Екипата која на крајот од натпреварот ќе оствари повеќе поени е победник. Кошот постигнат во лакот вреди 2 поени, кошот постигнат надвор од лакот 3 поени, а кошот од слободни фрлања носи по 1 поен. Топката во кошарката се управува со нејзино удирање од подот, односно водење, или пак преку меѓусебно додавање меѓу играчите. Телесни контакти ко можат да ги повредат играчите не се дозволени. Постојат строго одредени правила и начини спрема кои топката може да се води.

Со тек на времето кошарката ги развила вообичаените техники за шутирање, додавање и водење, како и позициите на играчите кога се во напад и во одбрана. Иако вообичаената кошарка се одвива под строго одредени правила, разни варијации на кошарката направила таа да биди со сè помалку правила. Во кошарката има разни стилови на шутеви, од кои најпознат е ударот хорок.

Во почетокот на декември 1891 година, д-р Џејмс Нејсмит,[1] канадски професор по физичка култура од универзитетот МекГил од Монтреал и инструктор во Вежбалното училиште YMCA[2] (денес Спрингфилд Колеџ), во Спрингфилд, Масачусетс, САД, барал енергична игра на затворено за да ги држи своите студенти зафатени и на одредено фитнес ниво за време на долгите зими во Нова Англија. По отфрлање на скоро сите идеи кои биле или премногу груби или слабо одговарале на околностите во гимназиите, тој започнал со создавање на правилата на кошарката. Професорот прво закачил кош за праски на 3.05 метри односно 10 стапки. Во спротивност со модерните кошаркарски мрежи овој кош за праски го држел своето дно и топката морала повторно да се врати штом еднаш бил постигнат бод. Сепак ова се докажало неефикасно, па така била направена дупка на дното од кошот, овозможувајќи и на топката да ѕирка, со цел да може лесно да се изнеси со дрвен клин. Кошовите за праски се употребувале сè до 1906 година кога се замениле со метални обрачи со табла. Набргу била направена промена, па така топката само поминува низ мрежата, пробивајќи го патот до кошарката како што ја знаеме денеска. Секогаш кога некое лице ја фрлало топката во кошот, неговата екипа постигнувал бод. Секогаш кога екипата постигнува најмногу бодови тој ја добива играта.[3] Кошовите првично биле заковувани на меѓукатна тераса на игралиштето, но ова се покажало непрактично кога публиката од терасата почнала да се меша со шутевите. Таблата била воведена за да се спречи ова мешање. Тоа дало дополнителен ефект кој дозволувал удар од скок.[4] Рачно напишаните дневници на Нејсмит, откриени од неговата внука во почетокот на 2006 година, покажуваат дека тој бил нервозен за новата игра што ја измислил, која вклучува правила од детската игра наречена „Патка на камен“, како што многу правила не успеале пред тоа. Нејсмит новата игра ја нарекол „Basket Ball“.[5]

Првиот официјален натпревар се одиграл во гимнзија на YMCA на 20 јануари 1892 година со девет играчи. Натпреврот завршил со 1-0, а ударот бил направен на далечина од 7.6 метри (25 стапки) на игралиште со половина должина од сегашното игралиште на уличната кошарка и од тие на НБА. Од 1897 – 1898 станале стандардни екипите од по пет играчи.

Женската кошарка започнала во 1892 година во колеџот Смит, кога Сенда Беренсон, професор по физичка култура, ги модифицирала правилата на Нејсмит за жени. Кратко време по вработувањето во колеџот Смит, таа отишла кај Нејсмит да научи повеќе за играта.[6] Фасцинирана од новиот спорт и корисноста која може да ја предава, таа го организирала првиот женски колегијален кошаркарски натпревар на 9 март 1893, кога бруцошките и студентките од втора година од нејзиниот универзитет Смит играле едни против други.[7] Нејзините правила првин биле објавени во 1899, а две години подоцна Беренсон станала издавач на pрвиот водич за женска кошарка на А.Г. Спалдинг, којшто понатаму пак ја рашириl нејзината верзија за женска кошарка.[7]

Првите приврзаници на кошарката биле испраќани од YMCA и спортот брзо се проширил низ САД и Канада. До 1895 година, биле основани неколку женски средни школи. Додека YMCA била одговорна за почетниот развој и ширење на играта, во рок од една декада се спречил нов спорт како груба игра, бидејќи почнал да се оддалечува од првичната мисија на YMCA. Сепак, другите аматерски спортски клубови, колеџи и професионални клубови брзо ја пополниле празнината. Пред Првата светска војна, Аматерската атлетска унија и Интеруниверзитетската атлетска асоцијација на САД (претходник на Националната универзитетска атлетска асоцијација) се натпреварувале за правилата во играта. Првата професионална лига е основана во 1898 за да ги заштити играчите од експлоатирање и да воведе помалку груба игра. Оваа лига траела само 5 години.

Германците поради цените се откажуваат и од пивото




Речиси секој петти германец пие помалку пиво затоа што поскапело, покажуваат резултатите од истражувањето.




Големите германски производители ги зголемија цените во последните месеци или најавија дека ќе го сторат тоа, пренесува dpa.




Во истражувањето на Институтот YouGov, 17 отсто од учесниците рекле дека пијат помалку пиво. Три проценти изјавиле дека пијат уште повеќе, додека две третини (61 процент) пијат како порано. Околу една петтина не одговори.

Повеќе мажи (22 проценти) отколку жени (13 проценти) велат дека поради повисоките цени почнале да се откажуваат од својот омилен пијалок.




Radeberger Group, Krombacher, Feltins и Bitburger ги зголемија цените или ќе ги зголемат. Од пиварниците велат дека се принудени да ги зголемат цените поради зголемувањето на трошоците, на пример енергијата.




Пивото е алкохолен пијалак кој настанува со ферментација на скробеста супстанца (житни растенија: јачмен, хмељ), кој не е дестилиран после ферментацијата. Производството на пиво и некои други алкохолни пијалаци често се нарекува превривање (англиски: brewing). Историски, пивото е познато од Старите Египќани и Месопотамци, и датира од пред 4000 г. п.н.е., но овие пива биле апсолутно поинакви од денешните Скопско, Даб, Горско или Хајнекен. Поради тоа што состојките што се користат за производство на пивото се различни од место во место, особините на пивото (типот, вкусот и бојата) многу се разликуваат.




Први пишани остатоци за правење пиво се зачувани на глинени плочи и датираат од пред 6000 години пред наша ера, а потекнуваат од Сумерците. Пиварите во времето на Сумерците биле угледни граѓани.

Во 1985 година група од Националниот шкотски музеј од Единбург пронашле садови од теракота во Рим, кои потекнувале од периодот на неолитот со непознати состојки. Анализата на пронајдокот довела до пијалак за пиво направено од овес, јачмен, мед и папрат.




Овој пијалак, за кој многумина тврдат дека станува збор за храна, се користел уште во праисторискиот период. Го произведувале Келтите, Германците,Словените и Скитите. Тогаш се правело од јачмен, пченица, овес и леќа, а многу стари народи додавале зачини и мед. Хмељот главната состојка на денешното пиво, почнала да се користи дури од XIII век. Пивото во средината на стариот век се конзумирало во повеќе области како Ерменија, Месопотамија и Египет. Од тие подрачја пивото го презеле Грците и Римјаните.

Од старите наоѓалишта и записи, археолозите утврдиле дека старите Вавилонци произведувале пиво во домовите уште пред 7000 години пред наша ера. Имале 16 видови пиво. Во сумерско-вавилонскиот еп за Гилгамеш се спомнува пиво.[1] Одовде се пренело производството на пиво во стар Египет, Персија, Грција и во други земји. Египќаните знаеле да прават пиво уште 2000 години пред наша ера. Артефактите пронајдени во гробници покажуваат дека во стар Египет производството на пиво не било само развиено туку и комерцијализирано. Најстарата слика која прикажува луѓе како пијат пиво потекнува од Египет, 3400 година п.н.е.[1] Грците со прифаќањето на Египетската цивилизација научиле да произведуваат пиво, а по нив Римјаните и останатите европски земји. На европскиот континент пивото се пренело со доаѓањето на Келтските племиња од Азија, некаде околу 1000 година п.н.е. Во тоа време пивото е правено од шеќер, но без хмељ, така што добиениот производ бил прилично кисел. Тогаш во пивото додавале различни треви – пелин, лупин, глог, качунка и други. Примената на хмељот претставува важно откритие и темел на современа технологија за пиво. Хмељот првпат почнал да се користи во Новогорска Русија. Зборот пиво (бира, биер, бер, бицре) настанал во манастирите некаде помеѓу VI и VII век, во времето кога при варењето на пиво почнало да се дедоава хмељ. Во средниот век со произведување на пиво се занимавале калуѓерите. Калуѓерите биле првите кои додале хмељ во пивото – од медицински причини, но и поради подобра конзервација. Било прогласено за ,,Христијански лековит напиток“, за да се вклучи во калуѓерската храна, а било дозволено да се пие и за време на пости. Нема податоци за тоа дека се произведувало во православни манастири.

Усовршувањето на парната машина се одразило во пиварството. Благодарение на најважните научно-технички достигнувања во XIX век, поставени се основите на претворањето од мали работилници во големи фабрики за пиво. Најголеи производители се Германија, Велика Британија, САД, а по нив Чешка, Белгија и Ирска.

Пивото се појавило во првиот пишан закон на светот – Хамурабиевиот законик вели: ,,Пивото не смее да содржи премногу вода и не смее да се продава по превисока цена”. Во законот стои дека ако на гостинот не му се наплаќа со жито, туку со пари, се мами со тежината или точи неубаво пиво, треба да се повика на одговорност и да се фрли во вода. Во пивница жена може да точи пиво, но не и да биде гостинка.

Се знае дека во тоа време пивото било една секојдневна потреба за да се изгаси жедта, но и поради неговите енергетски вредности. Копачите на канали и мажите кои работеле в поле добивале дневно до пет литри пиво, а жените кои работеле тешки физички професии два до три литри пиво.

Постои приказна која кажува како луѓето го откриле пивото. Поточно еден пекар го заборавил тестото кое го направил на сонце и тоа се претворило во течност. Вкусот на оваа течност кој бил кисел и горчлив ми се допаднал на пекарот.

Здружението на фармацевти најави денеска зголемување на цените на некои лекови, кои се издаваат без рецепт.








Имер Имери, потпретседател на Комората на фармацевти, во изјавата за тв Алсат, потврдил дека вакви најави добиле од фармацевтските компании, дека особено од 1-ви март ќе дојде до поскапување на лековите, но не и за лековите кои се на позитивната листа или се земаат со лекарски рецепт.




„Имаме официјална информација од компаниите дека поскапување, особено од 1 март, ќе има кај лековите ОТЦ, каде поскапувањето ќе биде видливо, а нема најава за лековите од позитивната листа и другите лекови кои се земаат со лекарски рецепт.




-Поплаки има и од граѓаните. Тие се во право, има некои лекови кои недостигаат на фармацевтскиот пазар, како што се лекови за епилепсија кои одамна ги нема, а има и некои други лекови за срце кои лекарите ги препишуваат“ – вели за телевизијата Имер Имери, потпретседател на Комората на фармацевти.




Лек, медикамент или архаично иљач — претставува производ за кој по научен пат и постапка е утврдено дека се аплицира на луѓе или животни во одредена количина и на пропишан начин, може да се употребува заради откривање, лечење на болести или за други медицински цели.




Помеѓу лекот и отровот не постои јасна ограниченост, бидејќи секоја супстанција во помала доза може да претставува лек, а во поголема доза отров. Кај многу супстанци малите дози можат да бидат поволни при лечењето на болеста, додека големи количини се токсични за организмот, а во зависност од големината на дозата може да дојде до труење и смрт. Спротивно на ова дури и јаките отрови може да бидат корисни како лекови доколку се применат во одредена доза и низ соодветни мерки на претпазливост. Затоа секој лек може да биде отров, но секој отров не мора да биде и лек.




Фармацевтска дрога, уште позната и како лек, може да се дефинира како било која хемиска супстанција, наменета за употреба во медицинска дијагноза, лекување, третман или спречување на болести.




Лековите можат да бидат класифицирани на повеќе начини, како на пример според [[хемиско својство|хемиските својства, начинот на употреба, засегнатоста од биолошкиот систем или терапевтските ефекти. Детален и широко употребуван систем за класификација е Анатомскотерпевтско хемиски систем на класификација (АТХ-систем). Светската здравствена организација чува список на неопходни лекови.

Се верува дека користењето на растенија и супстанции од растенија за третирање на различни видови на болести и медицински случаи датира од праисториската медицина.

Кахунскиот гинеколошки папирус е најстариот познат медицински текст, кој датира околу 1800 година п.н.е. и претставува првото документирано користење на каков било лек. Тој и многу други медицински папируси ги опишуваат медицинските пракси на стариот Египет, како што е употребата на мед при лечење на инфекции.